!نديدم کس بدين علافی !
نخستین بار گفتش کز کجایی؟
بگفت از دار ملک بلاگری
بگفت آنجا در چه کوشند؟
بگتم پست گذارند و کامنت جویند
بگفت کامنت جستن در ادب نیست
بگفتم(زرشک) از بلاگران اینکه عجب نیست
بگفت از دل شدی بلاگر بدین سان؟
بگفتم از دل تو میگویی من از جان
بگفتا عشق وبلاگ برتوچون است؟
بگفتم از جان شیرینم فزون است
بگفتا هر شبش آپ دیت کنی بجای خواب؟
بگفتم آری چو خواب آید ، کجا خواب!
بگفتا دل زمهرش کی کنی پاک؟
بگفتم آنگه که خفته باشم در خاک
بگفتا گر کسی پسوردش آرد فراچنگ؟
بگفتم آهن خورد ور خود بود سنگ
بگفتا دوستیش از طبع بگذار
بگفتم از بلاگر ناید چنین کار
بگفت آسوده شو کاین کار خام است
بگفتم از بلاگری خوشتر چه کار است؟
بگفتا از دل جدا کن عشق وبلاگ
بگفتم چون زیم بدون وبلاگ!
به یاران گفت کز خاکی و آبی ندیدم کس بدین علافی!
