آرمانگرا
آرمانگرا علاجی ندارد و اگر از آسمانش به پایین اندازیم ، از جهنم هم سرزمینی آرمانی می سازد. حتی آن هنگام که او را سرخورده می کنیم ، رفتارش تماشایی است! از این سرخوردگی، او همان گونه استقبال خواهد کرد که اندکی پیش تر از امید استقبال کرده بود. از این رو سقوط او به ورطه ی سراشیبی لاعلاج سرشت انسانی امری طبیعی است و این چنین سرنوشتی غم انگیز را رقم می زند و بعدها او موضوع نمایش های غم انگیز ، درست مثل کسانی می شود که با این لاعلاجی ، تغییرناپذیری ، گریزناپذیری سرنوشت و ویژگی انسانی سرو کار دارند.
انسانی ، کاملا انسانی/ نیچه.
نظرات: 0