سبز و کبود

دیرگاهیست آروز دارم
ای زن سبزچشم در یک شب
تخم چشم ترا برون آرم
زیردندان خویش بفشارم
بمکم سبزهای ماتش را
تا دو چشم تو هم کبود شود
شب شود
غم شود
غروب شود

تا شود رنگ زندگانی من
رنگ اندوه جاودانی من

نصرت رحمانی

12 comments | Permalink

نظرات: 12

salam.
poste ghablo khoondam narahat shodam.patoon behtare ke ishala?

By  ناشناس, at ۱۲:۱۶ ق.ظ.

سلام،
از اينکه «ليست وبلاگ‌های به روز شده» را برای معرفی وبلاگ خوبتون به دوستان ديگه انتخاب کرديد متشکريم، لينک شما به ليست ما اضافه شد و اميدواريم پس از اين دوستان جديدی از اين طريق با وبلاگ شما آشنا بشند.
با تشکر

By  ناشناس, at ۱:۳۶ ق.ظ.

ukh joon maman! in post mano yade cartoon e Happy Tree Friends miandaze!

By  Iranian idiot, at ۲:۵۳ ق.ظ.

اوف. عجب متنی! خوشمان آمد
اما یکم نامردی نیست

By  ناشناس, at ۷:۴۲ ق.ظ.

چه خشن

By  ناشناس, at ۸:۳۸ ق.ظ.

radif bood

By  ناشناس, at ۱:۴۴ ب.ظ.

ajab estedadi dari to pesar!

By  ناشناس, at ۱:۵۶ ب.ظ.

سلام.خشن بود ولي قشنگ.پات هم زود خوب شه.مخلصم.

By  ناشناس, at ۲:۱۴ ب.ظ.

ایش ... حالا حتماً باید با این خشونت زندگی رو به غم بکشی پسرم؟

By  Hadiye k., at ۳:۰۱ ب.ظ.

اوه اوه چه كينه اي از نصرت بعيده!!!كه جايي ديگه گفته
قفل هم اميديست
قفل يعني كه كليدي هم هست
قفل يعني كه كليد

By  ناشناس, at ۳:۲۹ ب.ظ.

اومده بودم حالتو بپرسم اين شعره شكه ام كرد ، خوبي ؟

By  ناشناس, at ۳:۳۱ ب.ظ.

.......................???????????????????!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!:O

By  ناشناس, at ۲:۵۳ ب.ظ.

---