در ستایش اشک ها
من با زار زدن می خواهم کسی را تحت تاثیر قرار دهم ، به کسی فشار بیاورم ( ببین با من چه کرده ای؟) شاید- چنان که معمولا چنین بوده- این دیگری باشد که من او را مجبور میکنم همدردی یا بی اعتنایی خود را علنا ابراز کند، اما این کس می تواند خود من هم باشد:
من خودم را به گریه می اندازم ، تا به خود اثبات کنم که غصه ام یک توهم نیست : اشک ها نشانه اند ، نه نمود. من با اشک های ام قصه یی می سازم ، اسطوره ی اندوهی می آفرینم ، و سپس خود را به آن همساز میکنم: من می توانم با آن زندگی کنم ، چون با زار زدن همسخن ِ راسخی برای خود خلق میکنم که راست ترین پیام ها را دریافت میکند ، راست ترین پیام های تن من ، و نه گفتار من.
سخن عاشق/ بارت
نظرات: 7
ميشه من الان هيچي نگم ؟! فردا نظر مي دم ، الان خيلي خسته ام ....
By
ناشناس, at
۲:۲۲ قبل‌ازظهر
خب ؟
By
ناشناس, at
۲:۲۲ قبل‌ازظهر
من این کتابه رو نخوندم. این حرف‌ها رو یه خانوم گفته یا آقا؟
داآش مرد که نباهاس گریه کنه!!
By
Hadiye k., at
۷:۱۱ قبل‌ازظهر
hum ???
By
ناشناس, at
۱:۰۱ بعدازظهر
آقای بارت..مرد که گریه نمیکنه!!! ی شایدم خانوم بارت؟ ضایع شدم؟!
By
Veron, at
۳:۰۹ بعدازظهر
!! هه. فوق العاده است پسر !!
By
ناشناس, at
۵:۲۵ بعدازظهر
من بالاخره نفهمیدم این کتاب از نظر شما خوبه یا بد ...
من از این یکی هم خوشم آمد . کتاب رولان بارت نوشته ی رولان بارت را امروز خریدم
By
ماه کولی, at
۹:۴۶ بعدازظهر