ورطه
آدم خیلی سالها پشت خیلی ایده ها و ایده آل ها سینه می زند ولی تَق همه ی آنها یکی بعد از دیگری در می آید و تو از یک جا به بعد دیگر فقط خودت را به ندیدن می زنی و حساسیت ات را از دست می دهی. رفاقت چه مفهوم کهنه ای شده!(+)نوشته بود :نمی دانم اثرات چهارساله شدن وبلاگ است ( نمی دانم واقعا چهار ساله یا سه ساله یا پنج ساله یا چهل ساله. یکی دو سالی را این وسط گم کرده ام..یک لحظه به نظرم خیلی طولانی آمد ، به نظرم 25 سال را این وسط گم کرده و حداقل 4 سال از این گمگشتگی تو را خوانده ام و همیشه دوست داشته ام...:)
نظرات: 8
mam mokhlesetam Aydin jan
Peynevesht: ras migi. hameh haminim in rooza refigh.
Peynevest2: khodet khoobi? velesh kon baghiasho.
Peynevesht3: mokhlesim.
By
ناشناس, at
۳:۱۲ بعدازظهر
tavaloodesh mobaraaaak...mano mishnasi?
By
ناشناس, at
۶:۴۸ بعدازظهر
به قول فروغ : زمان حرف احمقانه يي است . به اين فكر ميكنم حالا كه من چند ساله ام ، تو كه مرا ميشناسي بگو ، آيدين بگو... هنوز از من دلخوري عوضي ؟
By
ناشناس, at
۱:۴۶ قبل‌ازظهر
ممنون
By
ناشناس, at
۹:۱۶ قبل‌ازظهر
ey baba maski jan...
manam kheili delam tang shode bood barat merc...behem hey sar bezan bashe??// ghorbaty shodam ...didi????
By
ناشناس, at
۷:۲۷ قبل‌ازظهر
yani alan ham 4 sale shode bloget ham khodet 25 sale?
By
شقايق, at
۱۰:۴۱ قبل‌ازظهر
یعنی چهار ساله شد ؟
من با اون پاراگراف اول یه ذره مشکل دارم آدم یک روز بالاخره به یک جایی می رسد که پشت ایده ی خودش ایستاده باشد. یعنی چی پشت ایده ای که تقش در بیاید. یعنی آدم به فکر خودش هم اعتماد نداشته باشد؟
By
ناشناس, at
۴:۲۵ بعدازظهر
خوش به حال خودم که سالهاست اعتماد نکردن را تمرین کرده ام.
By
ناشناس, at
۱:۱۱ قبل‌ازظهر