ترا شب به عیش و طرب می رود / ندانی که برما چه شب می رود
مثل همیشه که خسته از این سفرهای کاری هول هولکی برگشته ام ، ساکم یک طرف افتاده ، لپ تاپ و اسناد و یادداشتها یک طرف ، لباسهای کثیف را انداخته ام در ماشین لباسشویی و قبل از هر سیگاری که روشن میکنم فکر میکنم که احتمالا بعد از این یکی میروم حمام و بعدش زود بیایم بیرون جمع وجور کنم و بنشینم سرکار ، اما زهی خیال باطل!
اصولا این تنبلی در تکان خوردن یکی از مشکلات همیشگی من است که بابا هم همیشه رویش تاکید دارد ، البته من مطمئن نیستم اینکه بعد از چند روز کار فشرده و یک شب بی خوابی و راه طولانی فردایش بایدکار کرد ایراد هست یا نه ! ولی خوب قبول دارم همیشه کمی طول میکشد تا استیبل شوم!
فکرم هم مشغول است ، جوری که دوست داشتنی نیست ، غیر دوست داشتنی هم نیست البته !
مشکل کتاب نخوانی هم پیدا کرده ام ، فکر میکنم بروم کتاب بخرم و بی خیال این چند ده جلد کتاب نخوانده ام شوم که انگار طلسم شده اند ، مثلا مرگ قسطی را ندارم و فکر میکنم از انهایی باشد که وقتی قفل میکنی راحت بیندازند ، شاید هم البته نباشد! فعلا که همه چیز حوصله ام را سر میبرد ، حالا هزار و یک شب و بیهقی که نصفه ماندند به کنار ، رگتایم ، چرا باید کلاسیک ها را خواند و دنیای داستانی میلان کوندرا هم به همین بلا مبتلا شدند ، دلم یک چیزی میخاهد که به خواندن ترغیبم کند ، خیلی هم سنگین نباشد که انگار جا ندارم این روزها ، مثل کتابهای یوسا فقط مشکل این است که هیچ کتاب نخوانده ای از این عالی جناب ندارم ،حالا در هر صورت هزار و یک شب را دوباره باز کرده ام که لااقل هر شب یک داستان بخوانم :(
دیگر اینکه روی خرید کامپیوتر جدید هم به توافق نرسیدیم هنوز ، یعنی رسما دعوا داریم آقای پدر حاضر نیست بالاتر از هشتصد هزار تومان پرداخت کند و با این قیمتهای ابلهانه و مشخصاتی که من می خواهم زیر2 میلیون تمام نمیشود ضمنا کیبورد و موس لوجتیکی که دوست میداشتیم داشته باشیم و این بار با عزم جزم صدوپنجاه هزار تومان برداشتیم که بخریمشان با دیدین موس و کیبورد جدید میکروسافت از چشمان افتاد برچشم بر هم زدنی اخر انصاف است یک موس و کیبورد میکروسافت 320هزارتومان؟
چقدر باید کار کنیم ما که این ها راصاحب شویم؟
