انتخاب ِ من : کروبی

چندان خوش ندارم به نوشتن از انتخابات در این قاب که بس خسته ام از فضای بداخلاق ! انتخاباتی میان وبلاگ نویسان ، از این همه مدعی ، از انها که گمان می کنند همه ء حقیقت پیش آنهاست ، ازآنهایی که کارشان هر لحظه محکوم کردن دیگران است .
از آنهایی که همه ء این چهار سال گذشته و مخصوصا این روزها همه ء بدبختی و زبونی و عقب ماندگیهای خود را ربط می دهند به همان برگه ء رای ناقابل و کم ارزش ِ من و تو.
به این کم ارزش گفتنم ایرادی نیست ، قبول ندارمتان اگر بگویید همین ورقه اساس دموکراسی است ، نه من باور نمیکنم !
این ورقه حداکثر ابزاریست ناچیز برای تعیین یکی از ارکان اساسی جامعه ء آزاد و پویا.
اما هنوز در جامعه ء ایران خیلی راه مانده تا این ورقه ء بتواند تاثیر گذار باشد، خیلی ...
گواه می خواهید ؟
برگردید سری بزنید به نوشته های این حوالی ، ببینید سیل این همه مدعی را که به سادگی نادیده میگیرند حق رای دادن و ندادن دیگران را!
به این حق انتخاب ، به اساسی ترین آرمان آزادی!
از آنها بپرسید در چهار سال گذشته خودشان چه کرده اند؟

چه انتظاری بیهوده ای است انتظار حرکت از جامعه ای که فرد فردش از حرکت بازایستاده اند و یا چشم به گذشته دارند یا به آینده ای دورررر؟

2 comments | Permalink

نظرات: 2

موافقم باهات كه هيشكي متوجه اين اوليه ترين حق ما نيست . همه به يك اندازه آزادن راي بدن يا ندن . نه اونايي كه راي مي دن خرن و نه اونايي كه راي نمي دن گوسفند . ( اينها چيزهايي بود كه با گوش خودم شنيدم ).
من شخصاً راي نمي دم اما براي تمام كساني كه راي مي دن آرزو مي كنم به اهدافشون نزديكتر بشن.

By  نازي, at ۱۰:۴۳ بعدازظهر

با شما موافقم به نظرم تا امروز بهترین گزینه کروبیه ... حتی اگه به مذاق خیلی ها خوش نیاد ...
:)

By  رضا, at ۱۱:۱۸ قبل‌ازظهر

---