سه‌شنبه، مهر ۲۷، ۱۳۸۹

مادرم

شش سالم بودم که یک روز صبح نشده مادرم تو بغل پدرم مرد.مرگ مادرم در همه زندگی برام لطمه و عذابی بوده ، چون حس میکنم که تقصیر من بوده. روز پیش از مرگش همه ما رفته بودیم به باسیلیکا خاله و دایی هام آلفردو و خوزه هم بودند. ما خیلی خوشحال بودیم . مادر خدابیامرزم همیشه روز تولد ما بچه ها را جشن می گرفت . ما آن روز گوشت خوک و چیزهایی از این ردیف خوردیم که می دانید برا آدم زیاد خوب نیست . باعث می شود به آدم حمله ء عصبی دست بدهد و مادرم به خاطر من یک حمله ء عصبی بهش دست داد.

.... به صورتش دست کشیدم ولی می دانستم که دیگر هیچ وقت بیدار نمیشود. مادرم را از دست دادم و هنوز هم دلم براش تنگ میشود . از وقتی مرد احساس کردم که دیگر هیچ وقت روی شادی و خوشحالی را نمیبینم . بعضی مردم وقتی ناراحتیهاشان را به زبان می آورند ، سبک می شوند ولی من مرگ مادرم را برا خیلیها گفته ام و فایده ای نکرده .

فرزندان سانچز / اسکار لوئیس.

2 comments | Permalink

نظرات: 2

یه روز هم بقیه تو رو از دست میدن

By Anonymous پویان, at ۱۱:۴۹ قبل‌ازظهر

آره فایده ای نداره ....

By Anonymous star, at ۱۲:۲۳ بعدازظهر



aidinblog@hotmail.com

L ink

صفحه لینکهای صورتک خیالی


 


A rchive

ژانویهٔ 2003
آوریل 2003
مهٔ 2003
ژوئن 2003
ژوئیهٔ 2003
اوت 2003
سپتامبر 2003
اکتبر 2003
دسامبر 2003
ژانویهٔ 2004
مارس 2004
ژوئن 2004
سپتامبر 2004
اکتبر 2004
نوامبر 2004
دسامبر 2004
ژانویهٔ 2005
فوریهٔ 2005
مارس 2005
آوریل 2005
مهٔ 2005
ژوئن 2005
ژوئیهٔ 2005
اوت 2005
سپتامبر 2005
اکتبر 2005
نوامبر 2005
دسامبر 2005
ژانویهٔ 2006
فوریهٔ 2006
مارس 2006
آوریل 2006
مهٔ 2006
ژوئن 2006
ژوئیهٔ 2006
اوت 2006
سپتامبر 2006
اکتبر 2006
نوامبر 2006
دسامبر 2006
ژانویهٔ 2007
فوریهٔ 2007
مارس 2007
آوریل 2007
مهٔ 2007
ژوئن 2007